شمد نوعی پارچه دستباف است که در تابستان به صورت روانداز مورد استفاده قرار می گیرد و در مناطق روستایی استان یزد ، خراسان و توابع شهرستان بابل ( رامیان ، کرده کلا ، گاوان کلا، سید کلا ) بافته می شود. شَمَد نوعی پارچه نازک می باشد که در بافت آن از نخ پنبه یا ابریشم طبیعی یا مصنوعی (ویسکوز) استفاده می گردد و در فصل تابستان به عنوان روانداز مورد استفاده قرار می گیرد و به همین دلیل طرفداران و مشتریان زیادی نیز داشته است. اما امروزه با عوض شدن سبک زندگی و روی آوردن مردم به تولیدات صنعتی ، استفاده از این دست بافته سنتی و زیبا کمرنگ شده و به دست فراموشی گذارده است.

بسیاری از مردم از واژه شمد به جای ملحفه استفاده می کنند. شاید به این خاطر است که شمد را نمی شناسند و هر ملحفه طرح داری را شمد می پندارند.

این پارچه با نخ پنبه ای شماره 20 برای تار و ابریشم طبیعی برای پود ، به عرض 50 سانتی متر و طول 7 متر بافته ، سپس بریده شده و کنار هم دوخته می شود. در طرح های ساده ، راه راه ، چهارخانه بافته می شود و رنگ زمینه آن معمولا سفید یا کرم است.

شمد یزدی

بسیار مرغوب و لطیف است ، وزن کمی دارد و اگر به عنوان رو انداز مورد استفاده قرار گیرد سبب تعریق نمی شود. قدیمی ها از آن برای درست کردن پشه بند استفاده می کردند و معتقد بودند که شمد حشرات گزنده را دور می کند. شاید نامدارترین شهر در زمینه صنعت نساجی در ایران شهر یزد باشد. شهرت شمد یزدی در این است که با شست و شو رنگ عوض نمی کند و همیشه نو بودن خود را حفظ می کند.