قل قول مشهوری در ادبیات سیاسی وجود دارد که می گوید "اجازه ندهید یک بحران خوب هدر رود". این بینش سیاسی را می توان به بحران جهانی آب به ویژه در ارتباط با بخش کشاورزی تعمیم داد. آب و کشاورزی به شدت به یکدیگر وابسته و مرتبط هستند. تولید محصول، نیازمند آب است. اما بخش کشاورزی نیز به شدت از بلایای طبیعی مرتبط به آب مانند سیل وخشکسالی صدمه می بیند. از سوی دیگر، منابع آب نیز تحت تاثیر فعالیت های کشاورزی قرار می گیرند: کشاورزی از یک سو بزرگترین بخش مصرف کننده آب در سطح جهان و از سوی دیگر عامل اصلی آلودگی آب است. بنابراین تولید مستمر مواد غذایی، نیازمند مدیریت مناسب منابع آبی در کشاورزی است و مدیریت آب نیز مستلزم توجه مستمر مداوم نیازمند توجه به نقش کشاورزی است . تغییر سیاست های مربوط به آب در کشاورزی چالش برانگیزواغلب تنها زمانی میسر است که هدف از آن مواجهه با بحران باشد.

در اوایل سال ۲۰۰۰، اردن با خشکسالی طولانی مدت و افزایش تقاضای آب مواجه شد. با توجه به محدودیت منابع آب سطحی وعدم دسترسی به دریا، بخش کشاورزی آب مورد نیاز خود را از منابع آب زیرزمینی تامین می کرد. مصرف بی رویه و عدم حفاظت از منابع آب زیرزمینی، همراه با افزایش جمعیت ناشی از پناهندگان ، سبب ایجاد بحران آب در بخش کشاورزی شد که نارضایتی و تظاهرات کشاورزان را در پی داشت . دولت در جهت حل این معضل اقدامات ضربتی انجام داد از جمله تصویب قانونی برای متوقف نمودن پمپاژ غیر قانونی آب های زیرزمینی در مناطق روستایی. در این قانون مجازات های زندان برای حفر چاه های غیر قانونی و سوء مصرف آب در مناطق کشاورزی در نظر گرفته شده بود. این قانون موجب کاهش ۹۵٪ از حفاری های غیر قانونی وصرفه جویی ۳۰-۴۰ میلیون متر مکعب در مصرف آب کشاورزی شد بدون آنکه تولیدمحصولات کشاورزی کاهش یابد.

خشکسالی در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه ی اقتصادی (OECD) نیز موجب انجام اقداماتی اصلاحی در حوزه مصرف بهینه آب شده است. خشکسالی هزاران ساله استرالیا منجر به اتخاذ سیاست ها و برنامه هایی شد که به تصویب "قانون آب سال ۲۰۰۷ " و تدوین قوانین کلیدی برای نظارت بر سیاست ها و برنامه های آبیاری در حوزه کشاورزی منجر شد . در فلسطین اشغالی ، کمبود منابع آب در اوایل سال ۲۰۰۰، منجر به اقداماتی اساسی در این حوزه، از جمله تصویب قانونی تحت عنوان " توافقنامه کشاورزان" در سال ۲۰۰۶ شد که که به موجب آن هزینه استفاده آب های سطحی برای افزایش یافت و در مقابل دسترسی به آب آشامیدنی آسان تر شد . این توافقنامه، همچنین موجب تشویق آبیاری کنندگان به استفاده از فاضلاب بازیافت شده از شهرها شد.