در سال 1816 سرفرانسیس رونالدز در لندن بیش از هشت مایل سیم را در باغ خود قرار داد و تصمیم داشت با استفاده از برق استاتیک به مسافرت در زمان بپردازد. اما صرفا توانست یک توپ را در انتهای سیم جذب کند و به حالت تعلیق در آورد.

در سال 1820، هانس کریستین اورسد (1777-1851) دریافت که جریان الکتریکی که در یک سیم جریان دارد، باعث حرکت یک سوزن قطب نما می شود. این نشان دهنده رابطه بین برق و مغناطیس است. تنها یک هفته بعد، آندره ماری آمپر (1736-1875) دریافت که جریانهای موازی با یکدیگر مخالف هستند و جریانهای مخالف جذب می شوند. مایکل فارادی (1767-1867) نظریه ای اعلام نمود: اگر برق می تواند آهن ربایی ایجاد کند، چرا مغناطیس نمی تواند برق تولید کند. تاریخچه ساخت سیم و کابل در جهان نیز به همین سال ختم نمی شود. در سال های آتی نیز آزمایشات و نظریه های جدید هم به وجود آمد.

در سال 1830، جوزف هنری (1797-1878) مشغول تدریس در کلاس بود. وی گفت که در واقع، هیچ ارتباطی بین برق و آهن ربا وجود ندارد. برای اثبات نظریه خود، با استفاده از یک سیم خام که نشان دهنده جریان الکتریکی بود، سیم را به برق نزدیک کرد. او دریافت که اگر یک یا هر دو سیم را به هم وصل کند، می تواند اثر را شدت بخشد. و اگر او سیم را به دور یك قطعه آهن بپیچاند، شدت مغناطیس بیشتر می شود. تاریخچه ساخت سیم و کابل در جهان نیز از این تاریخ به مرحله ای هیجان انگیز وارد شد.

نمایی از کابل مربوط به سال 1850 میلادی

روند توسعه و ساخت سیم و کابل در جهان

لذا با اختراع جریان های الکتریکی تصمیم گرفته شد که سیم هایی انتقال دهنده برای جریان های الکتریکی ابداع شود . توسعه و ساخت سیم و کابل در جهان  در سال 1876 توسط نظریه ای با رویکرد تولید کابل با روکش پلاستیکی اجرایی شد. در این مراحل چندین رشته سیم مسی به همراه کمی طلا به هم تابیده می شد و با کانوچو روکش می شد. در سالهای 1880 کابلهایی ساخته شد که در برابر آب عایق بودند. در آن زمان نحوه ساخت کابل به شیوه ای بسیار پیچیده و سخت انجام می شد.

ماده ای عایق را به دور رسانا می پیچیدند و سپس با موادی مانند رزین یا موم اشباع می نمودند و روکشی از جنس سرب روی آن قرار می دادند. در سال 1887 شیمیدان ها از راه سنتز مواد ماده ای به نام باکلیت خلق کردند که ارزانتر از روکش های قبل بود.

کارخانه سیم و کابل Anaconda، از اولین کارخانه های سیم و کابل جهان – 1930 میلادی

نتیجه گیری

در نهایت در سال 1935 کارشناسی سوئیسی به نام بورل با قرار دادن دو الکترود در داخل روغن و با گذاشتن لایه های مختلفی از کاغذ میان الکترود ولتاژ شکست را مورد اندازه گیری قرار داد و متوجه شد با بهبود شرایط ساخت کیفیت عایق ها بالا می رود و در ولتاژ هایی با ظرفیت بالاتر می توان از آنها به خوبی استفاده نمود. لذا این نظریه و این آزمایش انقلابی عظیم در صنعت ساخت کابل و سیم ها را در جهان به وجود آورد و هم اکنون با استفاده از موادی مانند PE, PVC, EPR می توان کابل های مرغوب تری تولید نمود. شایان ذکر است با گذشت چندین سال از اختراع جریان الکتریسیته هنوز جای کار بسیاری وجود دارد و علم همچنان در حال پیشروی و گسترش است.