فلکسوگرافی روش چاپی است با یک لوح چاپ برجسته (کلیشه) و منعطف. این لوح به سیلندر لوح دستگاه چاپ فلکسوگرافی چسبانده می شود.

روش فلکسو در واقع نوع امروزی چاپ لترپرس ( چاپ با استفاده از حرف و تصاویر برجسته فلزی است). البته چاپ فلکسو همه کاره تر از روش لترپرس است چرا که با استفاده از آن می توان تقریبا انواع سطوح همچون پلاستیک، فویل، سلفون و کاغذ را چاپ کرد.

این روش بطور وسیعی جهت چاپ سطوح به کار رفته در بسته بندی مواد غذایی به کار می رود. همچنین از آن می توان برای چاپ سطح وسیعی با یک رنگ یکنواخت و یکدست استفاده کرد. کاربردها : روش فلکسو از روشی های چاپی است که همواره گسترش و پیشرفت بسیار سریعی را بر خود دیده اند. البته نباید تصور کرد که این روش تنها برای چاپ محصولاتی خاص کاربرد دارد.در واقع قابلیت این روش برای چاپ انواع مختلفی از سطوح چاپی باعث شده تا گستره وسیعی از محصولات با این روش قابل چاپ باشند. بسته بندی مواد غذایی همانطور که اشاره شد یکی از مهمترین میادین کاربرد این روش چاپی است.

چاپ بر روی کیسه های پلاستیکی لفاف های بسته بندی، کاغذ دیواری، مجلات، ضمایم روزنامه ها، کتب و فرم های اداری از دیگر کاربردهای رایج این روش چاپی اند. فرآیند چاپ : کلیشه برجسته و منعطفی که به عنوان لوح چاپ در این روش استفاده می شود از لاستیک قالب گیری شده یا مواد فتوپلیمری که نواحی تصویری در آنها بالاتر از نواحی غیر چاپی است ساخته شده است.

روش های آنالوگ یا دیجیتال هر دو می توانند برای ساخت این کلیشه ها به کار گرفته شوند. فلکسوگرافی روش چاپی مستقیم است به این معنی که به هنگام چاپ کلیشه آغشته به مرکب در تماس مستقیم با سطح چاپ شونده تصویر را بر روی آن منتقل می کند.

در این حال نوردی موسوم به نورد «آنیلوکسی» مرکب را از منبع مرکب به کلیشه می رساند و کلیشه آن را بر سطح چاپ شونده انتقال می دهد. بر روی نورد آنیلوکسی حفره های وجود دارند که مقادیر مشخصی از مرکب را با خود بر روی کلیشه حمل کرده و منتقل می کنند. بر این اساس تعداد حفره های موجود ( در واحد طول ) بر روی نورد آنیلوکسی بسته به نوع کار چاپی و کیفیت مورد نظر متغیر خواهد بود.

در این میان اصطلاح آنیلوکس نامی بود که تا تقریبا ۶۰ سال پیش روش فلکسوگرافی به آن موسوم بود.

اصطلاح آنیلوکس در حقیقت اشاره به مرکبی داشت که قبلا با مواد آنیلینی ساخته شده و در این روش به کار گرفته می شد. البته چون آنلین ماده ای سمی بود تا سالها شبهاتی را حول این روش چاپ به وجود آورد تا اینکه استفاده از رنگدانه ها رایج شده و کاربرد این روش با نام جدید فلکسوگرافی آغاز شد.

بنابراین نام آنیلوکس بر روی نورد آنیلوکسی به معنای استفاده از مواد آنیلینی نیست چون این مواد سال هاست که در روش چاپ فلکسو کاربرد ندارند. البته مرکب های فلکسوی امروزی بسیار روان بوده، سریع خشک می شوند و اغلب پایه آبی هستند.