24 مرداد 1402

زمان مورد نیاز برای مطالعه : 6 دقیقه

' 6

  یکی از مشخصه های مهم این چراغ ها، منحنی پخش نور است. چراغ هایی که در روشنایی معابر مورد استفاده قرار می گیرند، به علت عدم تقارن خیابان نسبت به محل نصب چراغ و لزوم تابانیدن بیشتر شار نوری لامپ به سطح خیابان، اغلب دارای پخش نور غیر متقارنی دارند. منحنی پخش نور برای مشخص کردن شدت نور در جهت های مختلف است. همه منابع نور نقطه ای نیستند و برای محاسبه میزان روشنایی، اطلاع از نحوه توزیع نور بسیار مهم است. به همین دلیل تولید کنندگان همراه با چراغ های خیابانی محنی پخش نور را در اختیار مشتری قرار می دهند.

یکی از روش های نمایش توزیع روشنایی چراغ های خیابانی استفاده از منحنی پخش نور قطبی است. از آنجا که معمولا توزیع روشنایی نسبت به محور قائم قائم متقارن است، با استفاده از یک منحنی بر روی صفحه قائم می توان توزیع روشنایی را بررسی کرد. برای بررسی توزیع نور روی سطح منحنی قطبی یک منحنی بسته و معمولاً نامتقارن است و فاصله هر نقطه تا مرکز صفحه نشان دهنده شدت نور در آن زاویه است. یکی از معایب استفاده از منحنی پخش نور قطبی این است که اگر تغییرات شدت نور در زوایای مختلف زیاد باشد دقت منحنی کم خواهد بود. چراغ های خیابانی بر اساس نحوه پخش نور به دو دسته چراغ با نور مستقیم و چراغ با نور غیر مستقیم ( بازتاب شده ) تقسیم می‌شوند. چراغ های خیابانی با نور مستقیم چراغ هایی هستند که همه نور از نیم کره پایین چراغ به سطح می رسد. در جدول زیر دسته بندی چراغ ها بر اساس نحوه پخش نور را نشان می دهد.

ساختمان چراغ: چراغ معابر دستگاهی است که نورهای منتشر شده توسط یک یا چند لامپ را توزیع و انتقال می دهد و شامل تمامی قطعات لازم برای پشتیبانی، نصب و حفاظت لامپ ها است؛ اما مدارهای کمکی و وسایل اتصال آنها به منبع تغذیه را شامل نمی شود. چراغ ها طبق همین استاندارد دارای انواع مختلفی هستند که بر اساس کاربرد و نوع عملکرد و نصب آن، طبقه بندی شده اند. در این زمینه، چراغ های خیابانی جزء چراغ های ثابت طبقه بندی می شوند. 

بخش های مختلف چراغ خیابانی

• بدنه
• بخش لوازم الکتریکی
• بخش لوازم اپتیکی
• بخش لوازم اضافی و وابسته

  حباب چراغ باید از جنسی باشد که در دمای بالای ناشی از لامپ، قابلیت کار مداوم را داشته باشد. همچنین در ساخت آن باید از موادی استفاده شود که در اثر شکسته شدن، به ذرات ریز با گوشه های گرد و غیره برنده تبدیل شود. همچنین قابلیت عبور نور از حباب نیز نباید از ۰٫۸۵ کمتر باشد.

  از عمده لامپ های مورد استفاده در روشنایی معابر، می توان به لامپ های تنگستنی، لامپ های جیوه ای، لامپ های سدیم و لامپ های متال هالید اشاره کرد. البته اگرچه لامپ های تنگستنی دارای راندمان پایینی هستند، اما برای کاربردهای زینتی مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین با توجه به راندمان بالا و طول عمر زیاد لامپ های سدیم، برای تأمین روشنایی معابر باید ترجیحاً از لامپ های بخار سدیم کم فشار و پر فشار استفاده شود.

  لامپ های بخار سدیم کم فشار، راندمان زیادی داشته و نور تک رنگ زردی نیز تولید می کنند. لامپ بخار سدیم پرفشار با بهره گیری از طول عمر بیشتر، دارای نور با ترکیب رنگ های مختلف است. استفاده از لامپ بخار سدیم کم فشار فقط در راه های با کاربری جابه جایی، که نیازی به نور با ترکیب رنگ های مختلف نیست، توصیه می شود. در سایر راه ها، از جمله راه های عبوری از مراکز خرید و مراکز فعالیت های اجتماعی و اقتصادی شهری و غیره، استفاده از لامپ های سدیم پرفشار که دارای ترکیب مناسب رنگ نور هستند توصیه می شود.  لامپ های جیوه ای بازده بالا و طول عمر زیادی دارند و به وفور در روشنایی معابر استفاده می شوند. این لامپ ها نیز به دو دستۀ لامپ های کم فشار و پر فشار تقسیم می شوند.

  لامپ های متال هالید دارای رنگ نور خوب، بازدۀ خوب و طول عمر زیاد هستند و در مناطقی که وضوح رنگ اشیا اهمیت دارد، مورد استفاده قرار می گیرد. لامپ فلورسنت که امروزه کمتر در روشنایی معابر استفاده می شود بهره نوری، طول عمر و بازده نسبتا خوبی دارد. از معایب این نوع لامپ ها، عمر کوتاه و نیاز آنها به چراغ های طویل و وسایل کنترل کننده است.