زمان کود دهی گیاهان آپارتمانی

گیاهان آپارتمانی در زمان تشنگی دچار پژمردگی می‌شوند. اگر نور کافی دریافت نکنند برگ‌های‌شان کمرنگ (زرد)، دراز و باریک می‌شود. اگر رطوبت محیط کم باشد برگ‌ها خشک و شکننده شده و زمانی که رطوبت زیاد باشد گیاه دچار پوسیدگی می‌شود؛ اما تشخیص زمان کوددهی گیاهان آپارتمانی بسیار پیچیده است، چون گیاه صدایی ندارد که با آن فریاد بزند! بلکه در این مواقع معمولاً رشدشان کند می‌شود و بسیاری از پرورش‌دهندگان به‌ندرت متوجه این تغییر می‌شوند؛ بنابراین، به‌جای اینکه منتظر صدایی از سوی گیاه باشید باید خودتان دست‌به‌کار شوید و آن‌ها را براساس چرخه‌ی رشدشان کوددهی کنید.

زمانی که صحبت از مقدار و دفعات کوددهی گیاهان آپارتمانی می‌شود، باید بدانید که هر گیاه نیازهای متفاوتی دارد، اما نباید این فرآیند را بیش‌ازحد پیچیده کرد. شما می‌توانید در مورد گونه‌هایی که نگهداری می‌کنید مطالعه کرده و از نیازهای کودی آن‌ها مطلع شوید، اما حقیقت این است اکثر گیاهان آپارتمانی نیاز کودی مشابهی دارند، بنابراین می‌توان با روشی یکسان همه آن‌ها را کوددهی کرده و نیازهای غذایی‌شان را برطرف کرد. البته بعضی از گیاهان آپارتمانی به کوددهی بیشتری نیاز دارند، اما با پیروی از برنامه‌ای مطابق با برنامه‌ی متعادل زیر، می‌توانید علاوه بر تأمین مواد مغذی گیاهانی که نیاز تغذیه‌ای بیشتری دارند، گیاهانی با نیاز کودی کمتر را نیز کوددهی کنید.

برنامه‌ی کود دهی گیاهان آپارتمانی در فصل بهار:

تقریباً ۸ هفته قبل از آخرین یخ‌بندان احتمالی بهار باید کوددهی گیاهان آپارتمانی را شروع کنید. برای مثال در تبریز، معمولاً خطر یخبندان بهاری تا آخر فروردین است؛ یعنی اوایل اسفند کوددهی گیاهان آپارتمانی را باید شروع کنیم. در این دوره‌ی زمانی گیاهان از حالت نیمه‌خواب وارد دوره‌ی رشد فعال می‌شوند.

سه کود نخست را به میزان نصف مقدار توصیه‌شده استفاده کنید. اگر از کودهای گرانول استفاده می‌کنید، باید نصف مقدار توصیه‌شده روی برچسب را بکار ببرید؛ و درصورتی‌که از کودهای مایع استفاده می‌کنید باید غلظت آن را به نصف کاهش دهید (اطلاعات بیشتر در مورد این دو نوع کود را کمی بعد توضیح خواهم دارد).

این کودها مواد مغذی موردنیاز گیاهان را درست در زمان آماده‌شدن گیاه برای رشد فعال تأمین می‌کنند، یعنی زمانی که هنوز وارد مرحله‌ی گل‌دهی نشده‌اند. گیاه در مرحله‌ی تولید مثل به مواد غذایی بیشتری نیاز دارد.

برنامه کود دهی گیاهان آپارتمانی در فصل تابستان:

با فرارسیدن تابستان برنامه‌ی کوددهی گیاهان آپارتمانی باید به‌طور منظم انجام شود.

دفعات کوددهی گیاهان در این فصل براساس نوع کود مصرفی تعیین می‌شود.

مثلاً کوددهی با کودهای مایع را باید به شکل متوالی، هر دو هفته یک‌بار یا ماهانه انجام دهید.

مصرف کودهای گرانول غالباً کمتر است و معمولاً هرماه یا هر دو ماه استفاده می‌شوند.

کودهای آهسته-رهش به‌آرامی تجزیه می‌شوند و مواد مغذی خود را در حجم کمتر و در یک دوره‌ی زمانی طولانی آزاد می‌کنند. آزادسازی بیشتر این کودها ۳ الی ۴ ماه زمان می‌برد.

اهمیتی ندارد که در تابستان گیاه خود را به فضای آزاد منتقل کرده‌اید یا نه. در هر دو صورت باید این برنامه‌ی کوددهی را دنبال کنید.

با افزایش طول روز در فصل تابستان، گیاهان صرف‌نظر از اینکه درون خانه باشند یا در فضای آزاد (مانند پاسیو یا تراس) وارد مرحله رشد فعال می‌شوند.

برنامه‌ی کود دهی گیاهان آپارتمانی در فصل پاییز:

۸ روز قبل از نخستین یخبندان احتمالی پاییز مقدار و دفعات کوددهی گیاه را کاهش دهید. مثلا در تبریز از اوایل مهر مقدار کوددهی را به نصف کاهش می‌دهم و دفعات آن را نیز به ۳ تا ۴ بار تغییر می‌دهم و معمولاً این برنامه را تا شروع فصل زمستان ادامه می‌دهیم.

برنامه کود دهی گیاهان آپارتمانی در فصل زمستان:

عدم کوددهی در فصل زمستان ازآنجایی‌که در زمستان گیاهان در وضعیت رشد فعال نیستند، بنابراین نیازی به کوددهی نیست. کوددهی آن‌ها در زمستان ممکن است باعث سوختگی و قهوه‌ای شدن نوک برگ‌ها شود.

دو مورد استثنا :

اگر آب‌وهوای محل زندگی‌تان به‌گونه‌ای است که یخبندان‌های معمول زمستان را ندارد، می‌توانید برنامه‌ی کوددهی گیاهان را در طول زمستان ادامه دهید، اما باید نصف مقدار و تعداد دفعات کوددهی در تابستان باشد، و علت اینکار بیشتر به دلیل نور است تا دما.

اگر در آب‌وهوای گرم و مرطوب زندگی می‌کنید و هوا در تمامی فصول گرم است باید برنامه‌ی کوددهی گیاه در تابستان را برای تمام سال ادامه دهید.

ترکیبات کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی چیست؟

اکثر کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی دارای ترکیبی از عناصر درشت‌مغذی و ریزمغذی موردنیاز گیاهان هستند. سه عنصر درشت مغذی اصلی این کودها شامل نیتروژن، فسفر و پتاسیم است. نسبت این عناصر بر روی بطری یا بسته‌ی کودها درج‌شده است و به آن نسبت NPK گفته می‌شود. این اعداد بیانگر درصد هر یک از مواد مغذی موجود در کود است. مثلاً نسبت این درشت مغذی‌ها در کودهای مخصوص گوجه‌فرنگی با کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی فرق دارد و علت نیاز غذایی متفاوت این دو است؛ بنابراین برای گیاهان آپارتمانی استفاده از کودهایی با فرمولاسیون ویژه‌ی آن‌ها ضروری است. این نخستین موردی است که باید هنگام خرید کود برای گیاهان به آن توجه داشته باشید؛ بنابراین بر روی بسته‌بندی باید عبارت «مخصوص گیاهان آپارتمانی» درج‌شده باشد.

فسفر (که عدد میانی درج‌شده روی بسته‌بندی بیانگر نسبت آن است) عنصری است که برای گل‌دهی گیاه ضروری است. درصد فسفر کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی باید کمی بیشتر از دو عنصر دیگر باشد (مثلاً ۱-۳-۱). برای گیاهان غیرگلدار باید درصد نیتروژن کود بیشتر باشد. همچنین ممکن است نسبت عناصر غذایی برابر باشد (مثلاً ۳-۳-۵ یا ۵-۵-۵). من معمولاً برای گیاهان گل‌دار از یک نوع کود و برای گیاهان غیرگل‌دار از نوع دیگری از کود استفاده می‌کنم. البته این کار در صورتی لازم است که گیاهان گلداری مانند بنفشه‌ی آفریقایی، بگونیا یا گلاکسینیا داشته باشید.

بسیاری از کودها (البته نه همه‌ی آن‌ها) دارای مواد مغذی ثانویه نیز هستند که شامل عناصر درشت مغذی کلسیم، منیزیم و عناصر ریزمغذی آهن، روی و بور است. مقدار این مواد نسبت به درشت مغذی‌های اولیه‌ی N، P و K کمتر است، اما برای مسیرهای متابولیکی گیاهان ضروری‌اند. باید اطمینان حاصل کنید که کودهایی که برای گیاهان خود استفاده می‌کنید حاوی مقادیر کمی از این عناصر نیز باشند.